παρεκτρίβομαι

Α [εκτρίβω]

1. εκβάλλω κάτι πλαγίως με την τριβή

2. παθ. εκτρίβομαι ισχυρώς, υφίσταμαι έντονη τριβή («παρεκτριβομένου τοῡ ἀέρος», Αριστοτ.).